Ptex

by Walt Disney Animation Studios

آشنایی با PTex

کلمه PTex از کلمات Texture per face گرقته شده است و همانطور که از اسمش معلوم است ، یعنی برای هر فیس از مدل ، یک تکسچر منحصر به فرد میسازد و اعمال میکند. این تکنیک را کمپانی Walt Disney ابداع کرده است.

خوب این روش باعث میشه که ما یک مزیت بزرگ داشته باشیم و آن هم حذف شدن مرحله ساخت UV میباشد !

چراکه همانطور که گفتم هر بخش از تکسچر قراره روی یک فیس بیوفته و در این صورت فقط کافیه هر فیس یک ID منحصر به فرد داشته باشه و هر تکه از تکسچر هم یک ID منحصر به فرد داره که نرم افزار ID های مشابه تکسچر و فیس رو پیدا میکنه و آن تکسچر رو روی فیس مورد نظر اعمال میکنه.
این مراحل اعمال ID و غیره هم اتوماتیک توسط نرم افزار انجام میشه و شما قرار نیست کاری بکنید.
با توجه به پروسه ای که توضیح دادم باید عرض کنم که متاسفانه امکان ساخت تکسچرهای Ptex در نرم افزارهای رایج ساخت تکسچر یا عکس مثل Photoshop امکان پذیر نیست و تنها باید از نرم افزارهای 3D Painting نظیر Mari و Z Brush و MudBox و غیره استفاده کنید.
تکسچرهای Ptex فرمت مخصوص به خود را با همین نام دارند.
نکته جالب راجب تکسچرهای Ptex اینه که قادرند به جز ذخیره تکسچر در خود ، کل مدل سه بعدی را هم در خود ذخیره کنند !
یعنی فایلی که هم تکسچر داره و هم مدل.
برخی موتورهای رندر نظیر Renderman یک برنامه جدا دارند که به کمک آن میتونید فایل های Ptex را بدون نیاز به مکس ، مایا و یا غیره باز کنید و آن را روی مدل سه بعدی ببینید.

این نکته را هم باید اشاره کنم که به دلیل اینکه تکسچرهای Ptex با توجه به تعداد فیس های مدل ساخته میشوند و ID گذاری میشوند بنابراین محدودیت هایی هم به وجود میارند که در انتها توضیح میدهم.
اما مزیت بزرگ Ptex به جز عدم نیاز به ساخت UV ، قابلیت Paint کردن تکسچر های بسیار بزرگ توسط آنهاست ، چون مانند UDIM این تکسچر بزرگ به هزاران تکسچر کوچکتر (با توجه به تعداد فیس ) تقسیم میشود.

1. امکان استفاده از تکسچر Ptex فقط روی مدلی که برای آن تکسچر ساختیم امکان پذیره و نمیتونیم مانند تکسچرهای معمولی به مدلهای دیگر هم اعمال کنیم.
2. اگر تکسچر Ptex را روی مدلی Paint کردیم و ذخیره کردیم ، بعد از آن به هر دلیل کاری کنیم که تعدا فیس های مدل تغییر کند یا شماره فیس های مدل تغییر کند ، بنابراین تکسچر Ptex روی مدل خراب اعمال میشود !
3. به دلیل اینکه در تصاویر Ptex به جز اطلاعات تکسچر ، اطلاعات مدل هم ذخیره میشود و از طرف دیگر چون معمولا تکسچر های Ptex کیفیت بسیار بالایی دارند ، بنابراین فایل های Ptex به شدت حجیم هستند و حتی ممکن است سرعت رندر را به میزان قابل توجهی پایین بیاورد.
4. تکسچرهای Ptex را باید حتما موتور رندرها ساپورت کنند ، در غیر اینصورت رندر نمیشوند.
5. نرم افزار سه بعدی شما باید حتما ptex را در Viewport ساپورت کند در غیر اینصورت نمیتوانید تکسچرهای Ptex را در Viewport نمیتوانید ببینید.

در پایان خدمتتان عرض کنم که به دلیل بالا بردن حجم Ptex پیشنهاد میکنم تنها در زمان نیاز از آن استفاده کنید ، چون واقعا در برخی موارد ممکنه از پایین رفتن سرعت رندر خود کاملا متعجب شوید.
همچنین چون نیازه برای هر مدل یک فایل PTex بسازید ، بنابراین استفاده از آن روی همه مدلها کمی دور از ذهن است !!!

منبع: jkcompany.org